آزادی...!

100% یقین دارم که هیچکس معنای این واژه را نمیداند. 100% یقین دارم هیچکس تا به حال آن را تجربه نکرده است. 100% یقین دارم تا انسان انسان است و تا دینی روی زمین وجود دارد این واژه دست نیافتنی است.

گفتم دین، وای دین!

چهارچوبی است محدود کننده، منجمد کننده، منزوی کننده، سوء استفاده شونده...

آری اگر دین نبود چه می شد؟! یعنی مردم به چه چیز چنگ میزدند؟! یعنی مردم بدون دین خدا را نمی پرستیدند؟!!

بیایید از این بعد برای چند لحظه بنگریم و شیفتگی های بیهوده را رها کنیم.

آیا فکر می کنید دین جز یک مکتب چیز دیگری است؟!

همین اسلام فعلی را ببینید. آیا در آن اعدام و جنایت بنیان است یا حق پرستی؟ آیا جامعه اسلامی فعلی جامعه ایست با برابری حقوق تمامی انسانها یا جامعه ایست فئودال؟

آیا سران جمهوری لعنتی اسلامی که در جنایت و سرکوب همتا ندارند تا کنون به دستور خداوند این جنایات را انجام دادند؟

آیا اگر قرار است امام زمانی ظهور کند اینها یاران اویند؟ خوب اگر چنین باشد که آن امام زمان دست صد استالین و هیتلر و خمینی و صدام و ... را از پشت بسته است.

وای که چه می شود آن نجات دهنده وای...

آری اگر به تاریخ دین بنگریم (منظورم تنها اسلام نیست) همیشه بازیچه ای بوده است برای قدرت و سرکوب مخالفین بدینگونه که هروقت کسی برخاسته که حرفی زده حتی نظرش را بگوید او به نوعی سرکوب شده و این کاملا بر خلاف اصول دمکراسی است که در کتابهبی ادیان مختلف به وضوح بیان شده است.

البته باید به این نکته نیز توجه کنیم که دمکراسی به طور عملی هیچگاه قابل اجرا نیست زیرا همانطور که آلبرکامو میگوید:«دمکراسی فروتنی می خواهد.» و این در جوامع بشری امکان پذیر نیست. حال آنکه آیا دمکراسی برابر با آزادی کامل است خود به شخصه نمی دانم زیرا انسان چیزی را که تجربه نکرده است و تجربه نخواهد کرد را هرگز نمی داند ولی آنچه واضح است دمکراسی به آزادی نزدیک است و دین از دمکراسی دور پس ما هیچگاه با داشتن یک حکومت دینی آن هم این دین هرچقدر هم که اصلاح طلب و اصلاح گر باشیم به دمکراسی حتی نزدیک هم نمی شویم.